Noćni strah ili pavor nocturnus karakteriše pojava iznenadnog straha tokom spavanja. Dijete je uplašeno, uznemireno, vrišti, skače iz postelje, plače, drhti i uz intervenciju roditelja ubrzo ponovo zaspi. Ujutro se obično iščuđava kako je dospjelo u tatin ili mamin krevet.

Poremećaj se obično dešava dva-tri sata nakon početka spavanja (tokom nonrem faze). Noćni strah se ne može uvijek dovesti u vezu sa snovima (sanjanje strašnih životinja koje bi predstavljale agresivnog oca ili sitnih malih životinja koje bi predstavljale strogu majku), iako je uobičajeno mišljenje da su identifikacija sa agresorom, pomjeranje i projekcija osnovne psihodinamske šeme ovog poremećaja.

Mnogi smatraju da je pavor nocturnus rezultat pogrešnog vaspitanja i bavljenja u porodičnoj sredini u kojoj se vrlo često dešavaju frustracije, pa i realan strah od agresivnih istupanja nekog od roditelja. Trenutno umirenje i uspavljivanje na grudima majke ili oca poslije doživljenog noćnog straha, prema mišljenju nekih autora, predstavlja ostvarenje sekundarne koristi i postizanje topline koja je nedostajala.

Ima mišljenja da pavor može biti epileptične geneze (epi-ekvivalent). Zato bi bilo dobro dijete odvesti na pregled neurologu.